Τέλος στο μύθο του τεμπέλη Ελληνα

• ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

Οι Ελληνες δουλεύουν περισσότερο από όλους τους Ευρωπαίους, κάτι που ωστόσο δεν αντανακλάται σε επίπεδο παραγωγικότητας, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία από πανευρωπαϊκή έρευνα που πραγματοποίησε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της Βρετανίας και δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα The Guardian.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, οι Ελληνες εργάζονται 42,2 ώρες την εβδομάδα, περισσότερο από όλους τους άλλους λαούς της ΕΕ.

Αντίθετα, από την έρευνα προκύπτει ότι οι Γερμανοί εργάζονται 35,6 ώρες, οι Γάλλοι 38 ώρες, οι Βρετανοί 36,3 ώρες, τελευταίοι έρχονται οι Ιρλανδοί με 35 ώρες.

Στην κατηγορία των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης, οι Ελληνες αποδεικνύονται ακόμη πιο εργατικοί, καθώς εργάζονται 43,7 ώρες, «ρεκόρ» που μοιράζονται μαζί με τους Αυστριακούς.

Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας, ο Guardian επισημαίνει ότι υπό τις δύσκολες παρούσες συνθήκες αποδεικνύεται ότι οι Ευρωπαίοι καταλήγουν εύκολα σε λάθος συμπεράσματα.

Η εφημερίδα δεν διστάζει μάλιστα να αντιπαραθέσει την εργατικότητα των Ελλήνων συγκριτικά με αυτή των Γερμανών που βρίσκονται χαμηλότερα στη λίστα.

Όπως τονίζει ο Guardian, αν μη τι άλλο, τα στοιχεία αυτά εξηγούν γιατί οι Έλληνες πολίτες αισθάνονται πως δεν φταίνε για την κρίση.

Σε επίπεδο παραγωγικότητας ωστόσο εμφανίζεται μία τελείως διαφορετική εικόνα, σύμφωνα με την εφημερίδα. Όπως προκύπτει από στοιχεία της Eurostat, ο δείκτης παραγωγικότητας στην Ελλάδα είναι 76,3, ενώ στη Γερμανία 123,7.

Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η Ελλάδα βρίσκεται στην 20η θέση αυτής της λίστας, με παραγωγικότητα λιγότερο από 50% την ώρα.

Λένα, επειδή δεν σε προσέχουν… γυμνή, κατέφυγες στο προκλητικό γράψιμο;

Η Λένα Κιτσοπούλου σε μια "γυμνή" φωτογράφιση του Τ. Διαμαντόπουλου.

[…] Οι Έλληνες μοιάζουν μεταξύ τους, επειδή ακόμα δεν μάθανε να ανακατεύονται με άλλες φυλές. Είναι ακόμα ρατσιστές και θέλουν να διαιωνιστεί η δική τους φάτσα, ο δικός τους κώλος, κι ας είναι δύο επί δύο, δεν έχει σκεφτεί ποτέ ο Έλληνας πατέρας «μακάρι την κόρη μου να τη γαμούσε ένας ωραίος μαύρος, να βγει και το εγγονάκι μου ωραίο.» Όοοχι. Προτιμάει να διαιωνίσει τη φάτσα του, προτιμάει το εγγονάκι του να γίνει 1.50 μ. στο ύψος, αλλά να του μοιάζει. Στ’ αρχίδια του αν το εγγονάκι δεν θα παίξει ποτέ στην ομάδα μπάσκετ του σχολείου, αρκεί να του μοιάζει. Να πάρει και το όνομά του. Δεν πα να τον λένε και Παπάρα. Δεν έχει σημασία. Και το εγγόνι θα λέγεται Παπάρας. Οι Παπάρηδες πρέπει να διαιωνίζονται.

Η αγάπη πού βρίσκεται μέσα σ’ όλα αυτά; Πού; Γιατί, ρε γονιέ, κρατάς την τσάντα του παιδιού σου όταν κατεβαίνει από το σχολικό; Γιατί, ρε μαλάκα, μεγαλώνεις το παιδί σου με το «δεν μπορείς εσύ, δεν ξέρεις εσύ;» Βράδυ στα μπουζούκια. Ο μικρός κλώνος χορεύει το πρώτο του ζεϊμπέκικο. Η οικογένεια χτυπάει παλαμάκια. Ο πατέρας περήφανος, ανοίγει τα χέρια στο πλάι, σαν αετός, και καμαρώνει τον γιο του. Το ζεϊμπέκικο του γιου είναι ολόιδιο με του πατέρα. Ο πατέρας μέσω του γιου, καμαρώνει τον εαυτό του. Ο πατέρας ευτυχισμένος, δεν το ξέρει αυτό. Όπα. Όπα. Άλα. Μπράβο αγόρι μου, έτσι σε θέλω. Σε θέλω μάγκα, σε θέλω ωραίο, σε θέλω μερακλή, μόνο αδερφή δεν σε θέλω. Σε θέλω όπως θέλω εγώ, μαλακισμένο. Όπα. Όπα. Άλα. [ΛΕΝΑ ΚΙΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, Κοντέινερ, Δεκέμβριος 2009, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ]

Έκανε και η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο!!!

Κυρία Κιτσοπούλου, μπορείτε να πάτε να γ…….τε με όποια φυλή γουστάρετε, να κάνετε επίσης με το καλό κι ένα «τοιούτο» παιδάκι και να το γ……ει κι ένας ωραίος μαύρος!

Κανείς Έλληνας δεν πρόκειται να σας εμποδίσει.

Προς τι λοιπόν όλες αυτές οι -επιεικώς- μαλακίες που γράφετε;

ΥΓ. Και για να μη κάνετε ταξίδια, τρεχάτε στην Ομόνοια όπου καταφεύγουν όλες οι φυλές του Ισραήλ… Και καλούς απογόνους, άνω του 1,50 για να παίζουν μπάσκετ στο σχολείο.

Οι γελοιότητες μιας βρετανικής ανταπόκρισης για τις… πέτρες της Αθήνας!

In Athens, middle-class rioters are buying rocks. This chaos isn’t over

Helena Smith has reported from Greece for two decades, but had never seen anything like the riots that swept the country last week. Here she tries to make sense of an eruption of anger… etc. [The Observer, Sunday 14 December 2008]

Αυτή η βλαμμένη η ανταποκρίτρια του Observer, η Helena Smith, πού είδε ότι κάποιοι πουλούσαν πέτρες και κάποιοι άλλοι τις αγόραζαν; Προφανώς θα έβλεπε κανένα κινηματογραφικό έργο! Οι γελοίες ανταποκρίσεις πολλές φορές δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα. Αλλά το θέμα είναι ότι κανένας εχέφρων δεν υπάρχει εκεί στη βρετανική εφημερίδα για να τη ρωτήσει για τη βασιμότητα των στοιχείων της ηλίθιας ανταπόκρισής της; Είπαμε ο καθένας γράφει ό,τι «βλέπει». Υπάρχουν όμως και κάποια όρια. Δεν μπορεί να γράφει μαλακίες. Και στο κάτω της γραφής δεν είναι τόσο μαλάκες σαν και την ίδια εκείνοι που διαμαρτύρονταν, να αγοράζουν πέτρες για να τις πετάνε στους αστυνομικούς!

ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ – ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ – ΚΟΡΥΣΧΑΔΕΣ… ΠΩΣ ΣΑΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ;

Αν έπρεπε να πω σε κάποιο νέο σήμερα γιατί το χωριό Κορυσχάδες κρατά μια περίοπτη θέση στη νεότερη ιστορία μας, φυσικά θα του έλεγα ότι στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού (1901) βρίσκεται το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης, καθώς ο χώρος λειτούργησε ως Κοινοβούλιο της Ελεύθερης Ελλάδας κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής… Δεν είναι, λοιπόν, ασήμαντο. Συνδέεται με ιστορικές στιγμές του βίου μας. Κι αν με ρωτήσει, τι δουλειά έχει το μητσοτακέικο και ο Καραμανλής εκεί απάνω, τι θα του απαντήσω; Ότι ελευθερία έχουμε κι ο καθένας μπορεί στο ελεύθερο δημοκρατικό κράτος μας – και ο περισσότερο ο πρωθυπουργός μας – να πηγαίνει όπου θέλει…

Έτσι είναι! Δεν μ’ ενδιαφέρει αν ο νεαρός Μπακογιάννης θα είναι υποψήφιος βουλευτής στις επόμενες εκλογές με τη Νέα Δημοκρατία, ούτε που η κυρία Μπακογιάννη – Κούβελου – Μητσοτάκη μπήκε στο χορό για να γιορτάσει τα βαφτίσια του εγγονού της Παύλου Μπακογιάννη, ούτε που ο Καραμανλής αλωνίζει τον τόπο κρατώντας το παιδί του από το χέρι για να μας δείξει ότι είναι οικογενειάρχης και η Νατάσα Παζαϊτη να τον τραβά από το μπράτσο μη τυχόν και της φύγει! Αν ο λαός είναι μαραζιάρης, καλά να παθαίνει. Αυτούς θέλει που τον κοροϊδεύουν. Πήγε το Μητσοτακέικο στις Κορυσχάδες για να κάνει κι άλλες κουμπαριές… Πού να ήξεραν εκείνοι που πολέμησαν κατά των Γερμανών στ’ αλήθεια ότι σήμερα εκεί θα βρισκόταν αυτός;

«Έφυγε» ο Αγγελος Ελεφάντης, εκδότης του περιοδικού «Πολίτης»

«Έφυγε» σε ηλικία 72 χρονών ο κοινωνιολόγος και δημοσιογράφος Αγγελος Ελεφάντης, εκδότης του περιοδικού «Πολίτης». Δημοσίευσε πολλά άρθρα και δοκίμια σχετικά με την πολιτική, την ιστορία, την εκπαίδευση και τις μειονότητες.

Ο Αγγελος Ελεφάντης γεννήθηκε το 1936 στο Καρπενήσι. Σε νεαρή ηλικία, το 1948, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τη βασική εκπαίδευση στο γυμνάσιο Χαλανδρίου και το 1962 αποφοίτησε από τη Νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Τη δεκαετία 1964-1974 έζησε στο Παρίσι, όπου σπούδασε κοινωνιολογία στη Σορβόννη και ιστορία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Από το 1976 είναι διευθυντής και εκδότης του περιοδικού «Ο Πολίτης». Το 2000 και το 2004 ήταν υποψήφιος βουλευτής με το Συνασπισμό.

Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και δοκίμια σχετικά με την πολιτική, την ιστορία, την εκπαίδευση και τις μειονότητες. Το 1976 εκδόθηκε το πρώτο βιβλίο του με τίτλο: Η επαγγελία της αδύνατης επανάστασης-ΚΚΕ και αστισμός στον μεσοπόλεμο. Έχει γράψει, επίσης, τα βιβλία: Στον αστερισμό του λαϊκισμού (1991), Ο ανεύρετος σοσιαλισμός (1982), Διά γυμνού οφθαλμού (1998), Minima Memoralia-Η ιστορία του παππού μου (2001), Μας πήραν την Αθήνα. Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία 1941-50 (2002).

ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΥΣ

Τα χειρότερα έπονται – γράφει το «Έθνος» – με την κυβέρνηση να έχει παραδοθεί στους κερδοσκόπους! Είναι αλήθεια αυτό, όπως είναι αλήθεια ότι και οι καταναλωτές έχουν παραδοθεί στις ορέξεις των κερδοσκόπων. Στο έλεος της ανεξέλεγκτης ακρίβειας και κερδοσκοπίας που εξέθρεψε και η ίδια η κυβέρνηση με την εμμονή της στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της απελευθέρωσης των τιμών που δήθεν θα ενίσχυε τον ανταγωνισμό και θα έριχνε τις τιμές, βρίσκονται οι πολίτες που καθημερινά βιώνουν αλλεπάλληλα και χωρίς τέλος «κύματα» ραγδαίων ανατιμήσεων. Οι εκρήξεις τιμών κυρίως στα βασικά είδη διατροφής, στέγασης και μετακινήσεων δεν έχουν ημερομηνία λήξης και μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και προβλέψεις εγχώριων διεθνών οργανισμών, «τα χειρότερα έπονται». Η κρίση πλέον πλήττει για πρώτη φορά και τα μεσαία εισοδήματα που δυσκολεύονται και αυτά να καλύψουν βασικές βιοποριστικές ανάγκες και καταφεύγουν συνεχώς στον δανεισμό. Η οικονομική ασφυξία των νοικοκυριών προκαλεί γενικευμένη δυσφορία των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία όμως βρίσκεται εγκλωβισμένη στις επιλογές της και εμφανίζεται αδύναμη να παρέμβει.

ΘΕΛΕΤΕ ΑΚΟΜΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Θέλετε ακόμα τον Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία; Οι αριθμοί και μόνο τα λένε όλα: μέχρι το τέλος Μαΐου θα ανατιμηθούν, μέχρι και κατά 36%, 500 προϊόντα! Και όλα, ή έστω τα περισσότερα απ αυτά, είναι βασικά ή είδη πρώτης ανάγκης για τον μέσο Έλληνα καταναλωτή, έτσι ώστε να είναι προβληματικό το αν και κατά πόσο μπορεί να τα στερηθεί ή να τα στερήσει από την οικογένειά του. Τέσσερα χρόνια η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή έκανε τα πάντα για να ενθαρρύνει την κερδοσκοπία και τίποτα για να την περιορίσει. Δυστυχώς τα χειρότερα με το πετρέλαιο φαίνεται ότι δεν τα έχουμε δει ακόμη. Και πολύ φοβόμαστε ότι δεν τα έχουμε δει και με την κερδοσκοπία.

Ο Καραμανλής πλέει σε πελάγη ευτυχίας επειδή ταξίδεψε μέχρι τη Ρωσία και χαιρετήθηκε με τον Πούτιν. Ας κλασαυχενίζεται ότι «έξω πάει καλά», αλλά «μέσα» είναι το ζητούμενο. Η ακρίβεια χτυπάει την ελληνική οικογένεια και πλέον πληθαίνουν εκείνοι που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την καθημερινότητα. Τα σκάνδαλα νομίζουν ότι μπορεί να ξεχαστούν. Οι παρανομίες των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας δεν ξεχνιούνται. Ο Σουφλιάς είναι ένοχος, ο Μαγγίνας είναι ένοχος, ο Μανώλης λέει μπούρδες κάνοντας τον «επαναστάτη» του γλυκού νερού και δεν ντρέπεται να βγαίνει στα κανάλια και να γελάει ή να πηγαίνει στις πορείες κάνοντας ακόμα τον εργατοπατέρα!

Η γελοιότητα της Δεξιάς δεν είναι δυνατό να κυβερνάει αυτό τον τόπο. Ένας πρωθυπουργός που δεν ξέρει τι του γίνεται με την κατάσταση στο εσωτερικό, που δεν βλέπει τον ιδρώτα του Έλληνα εργαζόμενου, που δεν έχει καταλάβει ότι υπάρχει κόσμος πεινάει, που κάνει πως δεν ακούει ότι τα σκάνδαλα έχουν σαπίσει τα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας, που ξεπουλάει την περιουσία του ελληνικού λαού (ΟΤΕ) στα μεγάλα συμφέροντα, ενώ από την άλλη οι Βρυξέλλες αμφισβητούν και την αξιοπιστία σειράς στοιχείων για τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα, απειλώντας έμμεσα να μας υπαγάγουν και πάλι σε καθεστώς επιτήρησης. Αλλεπάλληλα είναι τα πλήγματα που δέχεται πια ο μέσος πολίτης απ όλους και με κάθε τρόπο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υποδεικνύει να του επιβληθούν νέα βάρη, η κυβέρνηση έχει ήδη δρομολογήσει τα πρώτα χαράτσια της και, την ίδια ώρα, η κερδοσκοπία και η αισχροκέρδεια τον εξωθούν στην απόγνωση, αφού του στερούν τη δυνατότητα να εξασφαλίσει ακόμη και τα στοιχειώδη για την οικογένειά του και τον ίδιο… Θέλετε ακόμα τον Καραμανλή και τη Νέα Δημοκρατία;

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΖΥΛ ΝΤΑΣΣΕΝ!

Πολιτογραφημένος Έλληνας εδώ και δεκαετίες ο Αμερικανός σκηνοθέτης Ζυλ Ντασσέν έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών στα 97 του χρόνια αφήνοντας την τελευταία του πνοή στο σπίτι στην Αθήνα στην πόλη που λάτρεψε μέσα από τη σχέση του με τη Μελίνα Μερκούρη. Ο ίδιος ο φιλέλληνας σκηνοθέτης είχε δηλώσει «ήμουν Έλληνας ακόμη κι όταν δεν το γνώριζα. Η Ελλάδα είναι το σπίτι μου». Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα υγείας αλλά η κατάσταση είχε επιδεινωθεί το τελευταίο διάστημα. Ο Ντασσέν υπήρξε θύμα του μακαρθισμού με αποτέλεσμα να φύγει από τις Ηνωμένες Πολιτείες και να συνεχίσει τη ζωή και την τέχνη του στη Γαλλία και στην Ελλάδα. Τρεις δεκαετίες περίπου είχε αποχωρήσει από τα κινηματογραφικά πλατό αλλά οι ταινίες του εξακολουθούν να προσελκύουν το ενδιαφέρον των απανταχού σινεφίλ. Ταινίες που εκτείνονται από το αστυνομικό γκανγκστερικό φιλμ νουάρ ως τον κοινωνικό ρεαλισμό και το λυρικό εξπρεσιονισμό.

Ο Ζυλ Ντασσέν ένα από τα οκτώ παιδιά ρωσοεβραίου κουρέα γεννήθηκε στο Μίντλ Τάουν του Κονέκτικατ των Ηνωμένων Πολιτειών. Συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Μαρκ Χέλνγκερ με τον οποίο έκανε δύο ταινίες και η συνεργασία σταμάτησε όταν αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί λόγω των μακαρθικών διώξεων. Ο πρώτος του γάμος ήταν με την Μπεατρίς Λονέρ με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά. Τον διάσημο γάλλο τραγουδιστή Τζο Ντασσέν (που ο πρόωρος θάνατός του προκάλεσε πλήγμα στον σκηνοθέτη) και την ηθοποιό Ζουλί Ντασσέν. Η σχέση της ζωής του ήταν με την αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη την οποία και παντρεύτηκε. Μαζί γύρισαν τις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή», «Τοπ Καπί» και «Φαίδρα». Μετά το θάνατό της έγινε πρόεδρος του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη που είχε σαν σκοπό την προώθηση της δημιουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης και την προβολή του ελληνικού πολιτισμού. Τα έσοδα από τις ταινίες του ο σκηνοθέτης τα είχε παραχωρήσει στο ίδρυμα προκειμένου να ενισχυθεί ο αγώνας για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο.

Γνωστός και για την αντιδικτατορική του δράση την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών στην Ελλάδα ο Ντασσέν είχε πει «ζούσα μια διαφορετική εξορία από το ‘ 67 έως το ‘ 74 σκηνοθέτησα μία μόνο ταινία γιατί η καρδιά μου είχε μόνο απογοήτευση για τη δικτατορία στην Ελλάδα. Αφοσιώθηκα στη Μελίνα μένοντας πλάι της όσο το δυνατόν περισσότερο, οι ταινίες δεν βρίσκονταν καν στο μυαλό μας, γυρίσαμε μία , την «Υπόσχεση την αυγή» απλώς και μόνο επειδή είχαμε υπογράψει τα συμβόλαια». Σημαντικότερες ταινίες του » Ο δήμιος των κολασμένων» (1947), «Άνθρωποι του αίματος» (1949), «Η νύχτα και η πόλη» (1950), «Ριφιφί» (1955), «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1957), «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Φαίδρα» (1962), «Τοπ Καπί» (1964), «Υπόσχεση την αυγή» (1970), «Κραυγή γυναικών» (1978).

Ο ίδιος σε συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι αγαπημένη του ταινία υπήρξε το ντοκιμαντέρ «Δοκιμή» ένα φιλμ για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που όμως όπως διευκρίνισε «δεν είχε δει κανείς». Η ταινία του «Ποτέ την Κυριακή» υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας και σεναρίου απέσπασε τελικά το Όσκαρ καλύτερης μουσικής και τραγουδιού για τα Παιδιά του Πειραιά. Στην Αθήνα ο Ζυλ Ντασσέν σκηνοθέτησε και τρία θεατρικά έργα «Την όπερα της Πεντάρας», «το Γλάρο», και «Το θάνατο του εμποράκου». Σε συνέντευξή του είχε δηλώσει «ξεκίνησα από το θέατρο και λόγω του θεάτρου είχα αρχίσει από νωρίς να σέβομαι και να αγαπώ την Ελλάδα «. Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί το μεσημέρι της Τετάρτης στον ισραηλιτικό τομέα του τρίτου νεκροταφείου ενώ η ταφή του θα γίνει στο πρώτο νεκροταφείο, δίπλα στη σύντροφο της ζωής του, Μελίνα.